دکل منوپل

دکل منوپل، یا دکل تک‌ پایه نوع دیگری از دکل مخابراتی است که برای فضا های محدود کاربرد دارد.

این دکل که تنها یک پایه دارد، معمولا برای شبکه‌ ی مخابراتی موبایل و سرویس‌ های بی‌ سیم محلی یا خصوصی به کار می‌ رود.

ویژگی دکل منوپل:

انواع دکل مخابراتی

در این پست  توضیحی در مورد نحوه بارگذاری دکل های مخابراتی اعم از مشبک و منوپل یا خودایستا و مهاری میباشد.

قسمت عمده آن اقتباس از آیین نامه آمریکایی TIA-EIA-222-F میباشد، فقط با این تفاوت که در تعریف ضریب موقعیت Kzبرخلاف آیین نامه مذکور که نوع ناهمواری منطقه نصب دکل را لحاظ نکرده، چهار نوع منطقه لحاظ شده است.

سرعت باد برای شهرهای ایران از مبحث ششم مقررات ملی ساختمان “بارهای وارد بر ساختمان” بدست آمده است. توضیح این نکته ضروری است که سرعت مبنای باد بسته به اینکه در چه بازه زمانی میانگین­گیری شده باشد میتواند متغیر باشد؛ در آیین نامه ایران این سرعت با معیار متوسط ساعتی ارائه شده است و برای انطباق آن با آیین نامه آمریکایی که تعریف خاصی از بازه زمانی میانگین گیری سرعت باد یعنی سریعترین مایل (fastest mile) را ارائه کرده، مقداری افزایش یافته اند.

دکل ، پایه دوربین

ضخامت شعاعی یخ نیز از استاندارد “نقشه پهنه­بندی مناطق چهارگانه آب و هوائی کشور” از سری استانداردهای خطوط انتقال نیروی ایران اقتباس شده است.

طراحی دکل های مخابراتی همانند هر سازه فولادی دیگر میتواند برمبنای هر یک از آیین­نامه­های معتبر سازه­های فولادی صورت گیرد؛ با این توضیح که بارگذاری پیشنهادی در این مقاله منطبق بر روش طراحی تنش مجاز (ASD) میباشد.

با توجه به تغییرات سرعت باد در ارتفاع، روش مرسوم برای محاسبه بار باد بر روی دکل ها تقسیم بندی آن به قسمت های ارتفاعی مختلف و محاسبه بار باد برای هر قسمت از آن بطور مجزا می باشد. پس از بدست آوردن بار باد برای هر قسمت از دکل، این نیرو می تواند یا به صورت بار گسترده و یا به منظور ساده سازی در مدل کردن به صورتنیروهای متمرکز در چندین نقطه مناسب در قسمت مورد نظر اعمال گردد. حداکثر ارتفاعی که برای هر قسمت از سازه می تواند در نظر گرفته شود در مورد دکل های مشبک خودایستا ۱۸ متر، در مورد دکل های منوپل ۹ متر و در مورد دکل های مهاری طول دهانه بین مهارها می باشد.

در محاسبه بار باد اعمالی بر دکل ها بایستی هم اعضای دکل و هم ملحقات آن از قبیل آنتن ها، نردبان، رک فیدر، فیدرها، تجهیزات روشنایی، پلاتفرم و … در نظر گرفته شود. ملحقات از نظر بار باد به دو نوع ملحقات خطی (linear) و ملحقات منفرد (discrete) تقسیم بندی می شوند. ملحقات خطی، ملحقانی از قبیل نردبان و فیدرها هستند که بار باد روی آنها می تواند به صورت گسترده خطی لحاظ گردد و ملحقات منفرد، ملحقاتی ازقبیل آنتن و پلاتفرم هستند که بار باد روی آن به صورت متمرکز می باشد.