تداخل در سیستم های مخابراتی

تعریف تداخل

بطورکلی اثر یک انرژی ناخواسته (سیگنال ناخواسته) به علت انتشار، انعکاس یا القای آن بر روی گیرنده سیستم مخابراتی که به صورت قطع و وصل­های مکرر، پایین آمدن کیفیت و دقت گیرندگی سیستم یا قطع کلی ارتباط نمایان می­شود را تداخل در سیستمهای مخابراتی می­گویند.

منابع تولید تداخل

تداخل بوجود آمده در سیسیتم های مخابراتی ناشی از عوامل متفاوتی می باشد که این عاملها معمولاً فرستنده های متفاوت( مجاز و غیر مجاز) در مجاورت سیستم تحت تاثیر، می­باشد.

بطور شماتیک دیاگرام کلی منابع مختلف تداخل را نشان می­دهد.

تداخل در سیستم های مخابراتی

وقتی هر کدام از منابع تداخلی فوق نشان داده شده ­اند میزان سیگنال به نویز سیستم تحت تاثیر را به کمتر از مقدار قابل قبول کاهش دهند عملیاتی که در داخل سیستم انجام می­شود دچار خطا می­گردد. این مقدار قابل قبول برای سیگنال به نویز توسط طراح سیستم تعیین می شود ­و طراحی سیستم را بر اساس آن انجام می­دهد که ممکن است در سیستمهای ارتباطی مختلف، این مقدار متفاوت باشد. عامل تداخلی [a] در شکل فوق یک سیگنال با توان بالا و مربوط به سیستمهای پخش تلویزیونی می باشد. [b] موج مایکرویو منتشر شده و نشتی از وسایلی که در این رنج کار می­کنند. [c] یک سیستم مشابه هست که سیگنال فرستنده آن مستقیماً به گیرنده سیستم تحت تاثیر می­رسد. موارد [d] ،[e] و [f] اشاره می­کند به سیگنالهایی که بواسطه انعکاسها از طریق گلبرگهای پشتی و کناری مربوط به پترن آنتن بر روی سیستم تاثیر می گذارند.

انواع مکانیزم های تداخل

تداخل فرکانسهای رادیویی به صورت یکی از مکانیزم های زیر می باشد که منشا آنها در بعضی مربوط به تجهیزات و در بعضی دیگر مربوط به غیرخطی عمل کردن در بخشی از سیستم می­باشد. برای روشن شدن موضوع، از این به بعد در بخشهای بعدی سیستم فرستنده گیرنده خود را با حرف A و بقیه فرستنده-گیرنده ها را با حروف B و C و … نمایش می­دهیم.